Niet enkel de palmboompjes zaten op mijn wishlist… ook de copper grid en de blauwe vlagjes moest ik hebben (De visjes liggen hier trouwens ondertussen ook te blinken… je bent verliefd of je bent het niet hé 😉 ) Deze keer was Céleste the lucky one. Het werd een luchtig kleedje en een bomberjasje. (Ik kreeg trouwens als opmerking van mijn echtgenoot “nog een jasje…??” – Het is duidelijk lang geleden dat hij haar kleerkast heeft opengedaan 😉 )
Het kleedje maakte ik vorig jaar al eens geïnspireerd op een Amerikaans kledingmerk. Ik verlengde en verbreedde de mouwopening maar voor de rest hergebruikte ik gewoon het patroontje van vorig jaar. Het is een luchtig kleedje dat perfect is voor zwoele zomerdagen zoals deze week. Ik voegde enkele koperen details toe om het koperdraadje in de stof beter te laten uitkomen.
Voor het bomberjasje gebruikte ik het patroon uit ottobre van vorige zomer die ik al zag passeren bij Debora en bij Nicky. Het patroon start pas vanaf maatje 110 dus ik meette alle patroondelen goed na. Uiteindelijk bleken enkel de mouwen aangepast te moeten worden. Ik verkortte ze 7 cm en maakte ze ook een stuk minder breed ter hoogte van de bovennaad. Dat laatste deed ik een beetje op gevoel en door het telkens opnieuw te laten passen.
Ik voegde zelf de paspelzakken toe. Daarvoor gebruik ik de beste handleiding, namelijk die van Zonen09 – HIER vind je de link naar de tutorial. De voering van het jasje is een stofje dat hier al een tijdje in de kast lag en er wonderwel bij past. En de boordstof… dat is natuurlijk de perfect bijpassende boordstof uit de collectie ❤ ❤ ❤ Hier kan ik echt niet genoeg hartjes voor geven.
Het maakproces van het kleedje verliep niet zonder frustratie… Ik plooide de stof verkeerd als ik het achterpand op de stofvouw legde waardoor er links en rechts 1 kotje verschil is – Ik vergat het knopenpad te verstevigen met vlieseline – en waarschijnlijk nog dingen die ik ondertussen uit mijn geheugen verbannen heb… MAAR, het eindresultaat is OK – het is draagbaar en het kind is content.. dus voilà, daar doen we het deze keer mee!
xxx, Laurence
PS. Valt het op dat ze in een “ik heb pijn en wil een plakker” fase zit?
Patroon kleedje: zelfgetekend
Patroon bomberjasje: Ottobre 3/2016 – model 17
Stofjes: See You At six
B L A N C H E 
Laurence, ik vind dat kleedje onwaarschijnlijk schoon! Wat een heerlijk patroon tekende je daar! Met ‘ok’ en ‘draagbaar’ doe je je eigen creatie onrecht aan, ik zweer het 🙂
LikeLike
Prachtig, Alle drie 😉 By the way, als mama van een oudere ervaringsdeskundige kan ik je verklappen: de ‘frozen’-plakkers doen wonderen bij ingebeelde pijntjes!
LikeLike
Werkelijk wonder-, wondermooi Laurence! Oh, wat ben ik verliefd… op jouw maaksels, en ook op de stoffen natuurlijk, kan jou goed begrijpen wat die hartjes betreft!!! Ocharme het kind met haar pijntjes, niet leuk ;-(
LikeLike
Je bent pas echt mama als je zelf in je vingers snijdt en alleen nog maar frozen en cars plakkers in huis hebt, en bij ons is de regel: geen bloed, geen plakker… Al moet er dan soms ook een plakker op een wondje van vorige week…
Maar serieus, zalig jurkje!!! Instant jaloers, en instant ik-ga-kopieren-gevoel, echt mooi!
LikeLike
Maar wanneer doe jij dat toch allemaal? Echt. Zot. En ook zot mooi.
LikeLike
Het mooiste kopernaaisel dat ik al zag!
LikeLike
Super mooi!
LikeLike
Ik volg Vink volledig, het mooiste wat ik tot nu toe zag!
P-R-A-C-H-T-I-G !!!
LikeLike
“Het eindresultaat is oké”, noemt ze dat. Het eindresultaat is wauw! Zo’n geweldig kleedje!
LikeLike
Echt Laurence, zwaar fan! En dat houten bord! Dat wil ik ook hebben! Eerst nog een plaats vinden om dat te hangen..
LikeLike